به گزارش میل‌آنلاین، اولیویا گیلیس که اکنون دو سال سن دارد در زمان تولد به سندروم بکویث-وایدمان مبتلا بود، بیماریی که باعث می‌شد زبانش رشد بیش از حد داشته باشد. این وضعیت قدرت خوردن یا حرف زدن را از اولیویا گرفته بود و وی تنها با ایجاد حفره‌ای در نای می‌توانست نفس بکشد.
اکنون پس از انجام سه دوره جراحی این کودک می‌تواند دوباره بخندد و با همسن و سالانش ارتباط برقرار کند. پزشکان ابتلا به این سندروم را پیش از متولد شدن نوزاد از طریق اسکن چهاربعدی تشخیص داده بودند.
ابعاد زبان این نوزاد؛ پس از تولد سه برابر زبان عادی بود و رشد آن همچنان ادامه داشت. ابعاد زبان اولیویا مانع از این می‌شد که این نوزاد بتواند از شیر مادر تغذیه کند از این رو برای 6 هفته اول زندگی‌اش با استفاده از لوله‌های مخصوص به بدن او غذا رسانده می‌شد.
در سن 12 هفتگی زبان اولیویا به اندازه‌ای بزرگ شد که تنفس کردن را برای او دشوار ساخت از این رو طی یک جراحی در نای این کودک شکافی ایجاد شد تا بتواند از طریق آن تنفس کند.
اولین جراحی کوچک‌سازی زبان در سال 2010 بر روی اولیویا انجام شد اما زبان وی به رشد کردن ادامه داد و از این رو در مارس سال 2011 جراحی دوم بر روی او انجام گرفت. جراحی‌های نهایی برای کوچک‌شدن زبان این دختربچه در مارسسال 2012 انجام گرفت و در نهایت رشد زبان او متوقف شد.
